Δήμος Κύμης Αλιβερίου

ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΣΒΑΚ | ΚΥΜΗΣ – ΑΛΙΒΕΙΟΥ
Κανονισμός Καθαριότητας
Facebook Page
Blog
Δ.Ε.Υ.Α.Κ.Α.
Ινστιτουτο Παπανικολαου
Πολιτική Προστασία SPOT
Your Europe
Σύνδεσμοι

Κονίστρες

Βάχλας Γεώργιος – Επανάσταση 1821

Καταγόταν από το Κάδι. Μυήθηκε από τους πρώτους στη Φιλική Εταιρία. Εκλέχτηκε από το λαό των Κονιστρών και περιχώρων μέλος της δωδεκαμελούς εφορείας για το συντονισμό των αγώνων με αρμοδιότητες διοικητικές, οικονομικές και παροχής τροφίμων, μισθών και πολεμοφοδίων για την επικείμενη επίθεση του Κριεζώτη κατά της Καρύστου. Αντικαταστάθηκε στα Στύρα από το Στυρέα Αναγνώστη Μικρό. Έλαβε μέρος ως εκπρόσωπος της Εύβοιας στην Εθνική Συνέλευση το 1829.

Βογιατζής Γιώργος – Βουλευτής  (1913-2003)

Γεννήθηκε στις Κονίστρες Ευβοίας το 1913 και πέθανε το 2003 σε ηλικία 90 ετών. Ήταν διπλωματούχος Πολιτικός Μηχανικός του Ε.Μ.Π. καθώς και Αγρονόμος Τοπογράφος Μηχανικός του ίδιου Πολυτεχνείου. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές με υποτροφία στα Πολυτεχνεία της Ζυρίχης και του Μιλάνου. Μιλούσε αγγλικά, γερμανικά, γαλλικά και ιταλικά. Είχε πρωτοεκλεγεί βουλευτής Ευβοίας το 1946 με το Λαϊκό Κόμμα και έκτοτε ο λαός Εύβοιας τον τιμούσε συνεχώς με την ψήφο του μέχρι τις εκλογές του 1981. Είχε διατελέσει Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας επί κυβερνήσεως Παπάγου, Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων επί κυβερνήσεως Κ. Καραμανλή και Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών στην πρώτη μεταπολιτευτική κυβέρνηση της ΝΔ του Κ. Καραμανλή. Είχε διατελέσει Ευρωβουλευτής στην πρώτη εκπροσώπηση της χώρας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αλλά και αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. Επίσης είχε διατελέσει Πρόεδρος του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος 1949-1951.

Κονίστριος  Γεώργιος – Ιατροφιλόσοφος

Ιατροφιλόσοφος από τις Κονίστρες. Γεννήθηκε το 1750 και πέθανε το 1837. Έμεινε  ορφανός από πατέρα σε ηλικία 13 ετών. Τα πρώτα γράμματα τα έμαθε στις Κονίστρες από τον ιεροδιάκονο της Αγ. Μαρίνας. Στάλθηκε στο Αγιο Όρος με κουμιώτικο καράβι για παραπάνω μόρφωση. Με τη βοήθεια του έξαρχου της Μονής της Λαύρας του Αγίου Όρους, που ήταν συγγενής του, πήγε στο Ιάσιο και στο Βουκουρέστι, όπου η ελληνική παιδεία γνώριζε ανάπτυξη. Από τους πλούσιους ομογενείς της Μολδοβλαχία και της μονής της Λαύρας στάλθηκε υπότροφος στη Δύση, όπου στο Πατάβιο της Ιταλίας σπούδασε ιατρική και φιλοσοφία. Η πρυτανεία του πανεπιστημίου τον προόριζε να καταλάβει έδρα του Πανεπιστημίου του Παρισιού, επειδή γνώριζε άριστα τα λατινικά.

Ο Κονίστριος αγωνίστηκε με τον Αγγελή Γοβιό των βρυσακίων, λαβαίνοντας μέρος και στη μάχη των Κριεζών. Συνεργάστηκε επίσης με το Νικόλαο Κριεζώτη. Έλαβε μέρος στις δύο εθνοσυνελεύσεις Επιδαύρου και Άστρους όπου έκανε σοφές προτάσεις στον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο. Του πρότεινε να ζητήσουν βοήθεια από τις μεγάλες δυνάμεις, γιατί ο αγώνας είναι άνισος και τα κάστρα δεν κερδίζονται ούτε με τα’ αυγά, ούτε με τις μπάλες.
Τότε ο Μαυροκορδάτος ρώτησε. «Τι να πρωτοκάνω; Ποιος θα συντάξει τα κείμενα των εκκλήσεων , αφού όλοι σας σχεδόν δεν ξέρετε να γράφετε ε λληνικά;». Και ο Κονίστριος απάντησε «Αναλαμβάνω εγώ να γράψω στη Γαλλική, την Ιταλική και τη Λατινική».
Όλοι τους στην Εθνοσυνέλευση έμειναν με το στόμα ανοιχτό. Ο Μαυροκορδάτος βλέποντάς τον ντυμένο με τη βράκα και το φέσι, τοπική ενδυμασία του νησιού μας, είπε <<Ή μίλα όπως φορείς, ή φόρεσε όπως μιλείς>>. Στην επόμενη συνεδρίαση, ερευνώντας ο πρόεδρος να βρει το χθεσινό Ευβοιώτη, εξεπλάγη όταν τον είδε με ευρωπαϊκή άψογη ενδυμασία. «Έλα να συντάξουμε το υπόμνημα και τις εκκλήσεις» του λέγει .
«Τώρα φορείς όπως μιλείς».

Η προσφορά του στον αγώνα ,ηθική και υλική ήταν μεγάλη. Έκανε μια προσπάθεια να ιδρύσει στην Κύμη σχολή για να διδάσκονται τα παιδιά ανάγνωση, γραφή,  αυτές τις γνώσεις τις είχαν ανάγκη οι κάτοικοι της περιοχής. Οι νέοι ασχολούνταν με τη ναυτιλία και το εμπόριο του κρασιού και του λαδιού. Έπρεπε να ξέρουν να γράφουν και να λογαριάζουν.

Πέθανε στην ιδιαίτερη πατρίδα του το 1837, αφού αξιώθηκε να την δει ελεύθερη. Τάφηκε με μεγάλες τιμές απ’ όλους τους κατοίκους των Κονιστρών και της περιοχής για τις μεγάλες υπηρεσίες που πρόσφερε στην επανάσταση. Την περιουσία του την άφησε για ίδρυση σχολών στις Κονίστρες. Δεν άφησε καμιά συγγραφή. Μετά την αποκατάσταση των πραγμάτων δεν πήρε, ούτε ζήτησε καμιά αμοιβή.Από τους μαθητές του πολλοί διέπρεψαν και διακρίθηκαν ως επιστήμονες: ο Ιωάννης Σπυρόπουλος, ο Νικόλαος Γεωργακόπουλος, ο Τάκης και ο Ιωάννης Μπαλάφας, ο ανιψιός του Χρίστος Ν. Κάραλης, ο γιος του Αποστολίδη, ο Λιανόπουλος μετέπειτα Διευθυντής της Εμπορικής Σχολής Χαλκίδας και πολλοί άλλοι. Το 1972 στήθηκε η προτομή του στο προαύλιο του παρεκκλησιού Κονιστρών «Άγιος Δημήτριος» απέναντι από το γυμνάσιο, με την επιγραφή: «ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΡΥΣΟΧΟΟΣ Ή ΚΟΝΙΣΤΡΙΟΣ, ΙΑΤΡΟΦΙΛΟΣΟΦΟΣ, 1750-1837″

Κουτουρλάρος Δημήτριος – Επανάσταση 1821

Αγωνιστής του ΄21 από τις Κονίστρες. Πήρε μέρος στη σύσκεψη των προυχόντων της περιοχής Κονιστρών και Περιχώρων στη θέση «Κόκκα», πάνω από τον Αγιο Βλάσιο, για την έναρξη της επανάστασης και τη μεθόδευσή της. Ο Κουτουρλάρος στάλθηκε μαζί με τον Γεώργιο Ψυχογιό να μεταφέρουν γράμμα των προκρίτων της Κύμης στον Αγγελή Γοβιό, αρχηγό των επαναστατών στα Βρυσάκια, γνωρίζοντάς του την εξέγερσή τους και ζητώντας τη βοήθειά του.

Λάμπρου Γιάννης – Σκηνοθέτης

Γεννήθηκε στην Κόνιστρα της Εύβοιας. Μετά την ολοκλήρωση της βασικής του εκπαίδευσης, αποφοίτησε από την κινηματογραφική σχολή «Ευγενία Χατζίκου» και συνέχισε τις σπουδές του στην Ecole des Haute Etudes στο Παρίσι.

Ενδεικτικά έχει δημιουργήσει τις εξής ταινίες:

  • 1991: «Μεταξύ Κόμιξ και άλλων», ντοκιμαντέρ διάρκειας 30΄. Το έργο έλαβε τιμητική διάκριση στο Φεστιβάλ «Κινηματογράφος και Πραγματικότητα»
  • 1992: «Άϊμαν»: Ντοκιμαντέρ. Τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ Δράμας, με το Α’ κρατικό βραβείο Ποιότητας και Α’ Βραβείο στο οικολογικό Φεστιβάλ του Zlatibor.
  • 1993: «Οπλές»: Ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους. Τιμητική διάκριση και συμμετοχή στο Διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
  • 1995: «Ιδρωμένα Αλώνια»: Ντοκιμαντέρ. Α’ βραβείο καλλιτεχνικής και τεχνικής αρτιότητας από την ΕΤΕΚΤ
  • 1997: «Στα ίχνη του Ορφέα», ντοκιμαντέρ
  • 1999: «Περάσματα από τον παράδεισο»: ντοκιμαντέρ, 16mm, έγχρωμη, 70’

Εκπομπές:

  • ΕΤ3- 2009- ΙΕΡΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ

Λιανόπουλος Νικόλαος – Βουλευτής

Γεννήθηκε στις Κονίστρες το 1886 και υπήρξε πτυχιούχος και αργότερα διδάκτωρ της Νομικής σχολής. Το 1910 διορίστηκε υπάλληλος του Υπουργείου Εσωτερικών .Το 1950 ανέλαβε το Υπουργείο Εσωτερικών στην υπηρεσιακή κυβέρνηση Ι. Θεοτόκη. Το  1956 ανέλαβε το Υπουργείο Εσωτερικών στην υπηρεσιακή κυβέρνηση Κων. Καραμανλή. Το 1958 ανέλαβε το Υπουργείο Θρησκευμάτων και Παιδείας στην υπηρεσιακή κυβέρνηση.

Μώρος Κώστας  Δημοσιογραφία – Σάτιρα

Γεννήθηκε στις Κονίστρες το 1885. Από το 1911 εγκαταστάθηκε στη Χαλκίδα, όπου και πέθανε στα 1941. Με οδηγό το μεράκι του και το πηγαίο σατυρικό ταλέντο, για 30 χρόνια χωρίς διακοπή (Οκτ. 1911 – Απρ. 1940) εξέδιδε τον «Εωσφόρο», εβδομαδιαίο σατυρικό φύλλο, που σημάδεψε μια ολόκληρη εποχή και έγινε σπαρταριστός πίνακας της παλιάς κοινωνίας της Χαλκίδας και της Εύβοιας γενικότερα.

ΔΗΜΑΡΧΟΙ…
Πολλοί μνηστήρες βγήκανε διά το Δημαρχείον
κι ειν’ όλοι απ’ το σοβαρόν των Ιατρών στοιχείον
γιατί φρονούν πως… ασθενούν τα πράγματα του Δήμου
και είνε όλοι κάτοχοι μιας… συνταγής ετοίμου!

Σ’ αυτήν προτείνουν φάρμακα, ορούς, παστίλιες, χάπια
που με αυτά θα γιατρευθούν του Δήμου μας τα σάπια
μα θα του φτιάξουν συνταγές και άλλες… (όσες θέλει…)
για ν’ αναρρώσουν στη στιγμή τ’ αδύνατα του μέλη…

Αλλ’ ας μου επιτρέψωσιν οι δόκτορες μας όλοι
να πω πως βρήκαν πια γιατρό κι ο Δήμος και η Πόλι
κι εθεραπεύθησαν πολλαί ανάγκαι και… κοψίματα
κι υπάρχουν συνταγαίς πολλές, μα λείπουνε τα χρήματα!
Και αν κανένας ευρεθή πολλούς παράδες νάχη
θα γιατρευθή της πόλεως και τ’… ασθενές στομάχι
που το σακάτεψ’ άλλοτε άλλος γιατρός… (τι τρέλλες!)
για τ’ έμπλαστρα, διέτασσε, εμετικά και βδέλλαις!

Συνήθιζε, στις μέρες της πανήγυρης της Πολιούχου Αγ. Παρασκευής Χαλκίδας, να απευθύνεται έμμετρα στην Αγία, με ποικίλα παράπονα και αιτήματα σαν και εκείνο τον Ιούλιο 1931: “Αγία μου Παρασκευή / δόσε, χωρίς χρονοτριβή / δουλειές εις τον κοσμάκη / γιατί του χρόνου θα τους δης / στη χάρι Σου τους Χαλκιδείς / νάρθουν χωρίς σακκάκι “.

Φάβης Βασίλειος – Γλωσσολόγος (1877-1950)

Βασίλειος Φάβης, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών γλωσσολογίας στα πανεπιστήμια της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας, υπηρέτησε και στο Σχολαρχείο Αυλωναρίου. Αυτός εξέδωσε το βιβλίο «Γλωσσικαί επισκέψεις» που αναφέρεται στο γλωσσικό ιδίωμα των Κονιστρών και του Αυλωναρίου. Το 1940 εξελέγη καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Περιοδικό Αθηνά, τ. 53 (του 1949), σ. 294-96. Ο τίτλος του εξηγεί και την αφορμή: σκοπός του συγγραφέα ήταν να διορθώσει δύο όρους που καθιερώθηκαν στον ακαδημαϊκό χώρο.

αντιπρύτανις — προπρύτανις αντιπρόεδρος — προπρόεδρος

Αφ’ ότου εθεσπίσθησαν διά του νόμου 2305/1922 τα της διοικήσεως του πανεπιστημίου επί το νεωτερικώτερον και αποτελεί έκτοτε μέλος της συγκλήτου ο μέλλων να καταλάβη την πρυτανείαν του επιόντος έτους υπό τον τίτλον αντιπρύτανις, ο καταθέσας την αρχήν τέως πρύτανις μετέχει της συγκλήτου υπό τον τίτλον προπρύτανις. Ιδρυθείσης κατόπιν και της Ακαδημίας Αθηνών εθεσπίσθη επίσης ο καταθέτων την αρχήν τέως πρόεδρος να ονομάζεται προπρόεδρος, ο δε μέλλων να καταλάβη την προεδρίαν του επιόντος έτους αντιπρόεδρος. Ομοίως ερρυθμίσθησαν, ως εικός, και τα του Μετσοβίου Πολυτεχνείου.

Και οι μεν όροι αντιπρύτανις και αντιπρόεδρος στοιχούντες εις τους της Ρωμαίων πολιτείας όρους proconsul, propraetor, proquaestor κτλ. καλώς λέγονται, διότι ενταύθα η πρόθεσις αντί τελεί τα της Λατινικής pro· διό και οι των Ρωμαϊκών χρόνων Έλληνες συγγραφείς τους Λατινικούς τούτους όρους μεταφράζουσι ανθύπατος, αντιστράτηγος, αντιταμίας κτλ. και γενικώς δε οι κατά παράτασιν (ex prorogatione) Ρωμαίοι άρχοντες καλούνται αντάρχοντες υπό των Ελλήνων συγγραφέων.

Αλλ’ οι όροι προπρύτανις και προπρόεδρος, ήτοι ο πρότερος πρύτανις και ο πρότερος πρόεδρος, εις ουδένα όρον της Ρωμαίων πολιτείας προσαρμόζονται. Πιθανώτατα οι εισηγησάμενοι τους όρους τούτους είχον υπ’ όψιν τον των Ευρωπαϊκών πανεπιστημίων prorector παρά το rector ή rector magnificus, ως καλείται ο πρύτανις. Αλλά το prorector τούτο καλώς έχει, διότι λέγεται αντί του pro rectore, όπως το proconsul αντί του pro consule, το propraetor αντί του pro praetore κτλ. Εις το ημέτερον όμως προπρύτανις, προπρόεδρος η πρόθεσις πρό δεν δύναται να έχη την έννοιαν ταύτην, την οποίαν μόνον η αντί έχει. Είναι προφανές ότι δεν πρόκειται να δηλωθή της προτερότητος η έννοια, αλλά της παρατάσεως και αντικαταστάσεως.

Κατά ταύτα ορθόν είναι οι κακόζηλοι άμα και κακέμφατοι ούτοι όροι προπρύτανις και προπρόεδρος να αντικατασταθώσιν υπό των όρων αντιπρύτανις και αντιπρόεδρος. Οι δε διάδοχοι πρύτανις και πρόεδρος, οι αποδεδειγμένοι (designati), δύνανται να καλούνται δεύτερος αντιπρύτανις, δεύτερος αντιπρόεδρος. Διότι και ούτοι και εκείνοι δύνανται να είναι κατά παράτασιν ή αντικατάστασιν άρχοντες, κωλυομένου μεν του πρυτάνεως ή του προέδρου, ο πρώτος αντιπρύτανις ή αντιπρόεδρος, κωλυομένων δε και τούτων, ο δεύτερος αντιπρύτανις ή αντιπρόεδρος.

Τοιουτοτρόπως και του βαρβαρισμού απαλλάσσονται οι όροι των ανωτάτων Ελληνικών πνευματικών ιδρυμάτων και του κακεμφάτου επίσης.

Διάφορόν πως έννοιαν έχει το όνομα αντιπρόεδρος, οίον της Βουλής, του Αρείου Πάγου και των διαφόρων οργανώσεων.

Εν Αθήναις Δεκεμβρίου μεσούντος 1949

Ψυχογιός Γεώργιος – Επανάσταση 1821

Οπλαρχηγός του ’21 από τις Κονίστρες. Πήρε μέρος στη σύσκεψη των προκρίτων της περιφέρειας Κονιστρών στη θέση «Κόκα». Στάλθηκε με το Δημήτρη Κουτουρλάνο να  πάνε γράμμα προς το στρατόπεδο των Βρυσακίων, κάνοντας γνωστό τον ξεσηκωμό της  περιοχής και ζητώντας στρατιωτική βοήθεια. Εκλέχτηκε επίσης μέρος της  δωδεκαμελούς διοικητικής επιτροπής Κύμης και γραμματέας της για το συντονισμό  του αγώνα, σε ενίσχυση του Κριεζώτη, που ετοιμαζόταν για την επίθεση κατά της  Καρύστου. Παρακολούθησε μαζί με τα άλλα μέλη τον Κριεζώτη μέχρι το Μαρμάρι.

Λάμπρου Γεώργιος – Επανάσταση 1821

Αγωνιστής του ΄21 από τα Μανίκια. Ακολούθησε τον Κριεζώτη και πολέμησε μαζί του στις μάχες της Εύβοιας, της Αττικής και της Ρούμελης. Σκοτώθηκε στην πολιορκημένη από τον Κιουταχή Ακρόπολη.

Λάμπρου Σπυρίδων – Επανάσταση 1821

Αγωνιστής του ΄21 από τα Μανίκια. Πολέμησε ηρωικά στα Βρυσάκια και μετέπειτα υπό τον Κριεζώτη στην Κάρυστο, στην Αττική και στη Στερεά. Αποκαταστάθηκε στο χωριό του.

Αναστασίου Ιωάννης – Επανάσταση 1821

Καταγόταν από το Μονόδρυ. Πήρε μέρος σε πολλές μάχες του Αγώνα, πολεμώντας γενναία υπό τις διαταγές του Κριεζώτη. Τιμήθηκε με χάλκινο εθνόσημο.

Μονοδριάτης Κυριάκος – Επανάσταση 1821

Αγωνιστής του ’21 από το Μονόδρυ. Ακολούθησε τον Κριεζώτη από την αρχή του Αγώνα μέχρι το τέλος. Πήρε «σιδηρούν εθνόσημον».